Operacia amplifilo

Operacia amplifilo, aŭ operacia amplif(ik)atoro^[1] aŭ ankoraŭ laŭ la faka ĵargono op-amp (de la angla Operational Amplifier) oni nomas elektronikan cirkvitan modulon (ĝenerale konstruitan kiel integra cirkvito, sed iam kun diskretaj transistoroj aŭ vakuaj tuboj), kiu havas neinversigan eniron (+), inversigan eniron (-), kaj unu eliron. De ĝi eliras tensio, kiu estas la diferenco inter la + kaj la - eniroj, multiplikitaj per la malfermitbukla gajno: ${\displaystyle V_{out}=(V_{+}-V_{-})*G_{malfermitbugla}}$. Ideala op-amp enhavas nefinian gajnon. La fakto, ke la op-amp havas unuformajn parametrojn kaj ofte normajn pakiĝojn, kaj ankaŭ normajn energiprovizajn bezonojn, helpas al rapida realigo de aplikaĵoj.

• 
  Op-amp konektita kiel ne-inversiga amplifilo
• 
  Desegno de op-amp kun siaj nutraj tensioj V_S
• 
  Desegno laŭ eŭropa normo DIN 40900
• 
  Op-amp konektita kiel integratoro^[2]
• 
  Operacia amplifilo en TO-5 metala pakaĵo

1. ↑ De la fizika fundamento tra la konsisteroj ĝis la funkcikapablaj cirkvitoj kaj elektrofaka terminaro Arkivigite je 2016-12-12 per la retarkivo Wayback Machine ĉapitro ELEKTRO III, paĝo 100
2. ↑ De la fizika fundamento tra la konsisteroj ĝis la funkcikapablaj cirkvitoj kaj elektrofaka terminaro Arkivigite je 2016-12-12 per la retarkivo Wayback Machine ĉapitro ELEKTRO III, paĝo 114